รอยต่อระหว่างม ต้น กับ ม ปลายตอบ: 7, อ่าน: 1933

ผมมานั่งนึกๆ ดูแล้ว การจะเรียนวิศวะให้รอดได้ ต้องรู้เรื่อง ม.ต้น ครบทุกอย่างครับ
ดังนั้น อาจจะขัดใจไปนิดแต่ผมต้องขอตอบว่า ควรอ่าน ม.ต้น ทุกหัวข้อก่อนเลยครับ

ถ้าบังเอิญว่าเข้าใจทุกอย่างอยู่แล้ว ก็จะใช้เวลาพลิกทบทวนแค่ไม่นาน ไม่กี่ชั่วโมงก็จบ
แต่ถ้าพบหัวข้อไหนที่ยังไม่เข้าใจ หรือยังไม่คล่อง จะต้องให้เวลาฝึกกับมันหน่อยครับ
การไปสู่เนื้อหา ม.ปลาย โดยยังไม่รู้เรื่อง ม.ต้น บางอย่าง ไม่ดีในระยะยาวแน่ๆ ครับ

ก็เหมือนกับจะฝึกร้องเพลงโดยยังพูดไม่ชัด ฝึกดำน้ำโดยยังว่ายน้ำไม่เป็น ฯลฯ
จะว่าไปก็เป็นเรื่องที่ทำได้ครับ แต่คงไม่ใช่การเริ่มต้นที่ดีครับผม :P

นึกอะไรขึ้นมาได้เรื่องนึง เห็นว่าต่อเนื่องกันได้กับกระทู้นี้ ขอเล่านะครับ :P

..เวลามีน้อง ม.ปลาย มาถามผมว่า จะเรียนเลขไปทำไม ไม่เห็นได้ใช้ในชีวิตเลย
ผมก็จะตอบว่า เรียนเพื่อเอาไปใช้ในระดับมหา'ลัย อยู่เรื่อยมาครับ 😁
(ที่ต้องเรียนหลากหลาย ก็เพราะในมหา'ลัยต่างสาขากันอาจนำคณิตศาสตร์ไปใช้ต่างมุมกัน)

แต่พอถึงคำถามที่ว่า แล้ว Cal-Prob-Stat ระดับมหา'ลัย เรียนไปทำไมลึกๆ เยอะๆ
ในเมื่อตอนทำงานก็แทบไม่ได้ใช้อยู่ดี.. ผมก็เริ่มจะตอบไม่ได้ซะแล้ว
ถ้าตอบว่าเพื่อเอาเกรด, เพื่อให้เรียนจบ ก็อาจจะถูกใจน้องๆ แต่คงไม่ใช่จุดประสงค์จริงๆ แน่ๆ

มีอยู่คำตอบหนึ่งครับ ที่น้องๆ ไปถามมาจากอาจารย์ แล้วผมก็ว่า นี่แหละใช่เลย!
ท่านบอกว่า.. "คณิตศาสตร์ ไม่ได้เรียนเพื่อเอาไปใช้หมดทุกอย่าง
แต่เป็นวิธีที่ทำให้เราได้ฝึกตรรกะ และกระบวนการคิดให้เป็นระบบ ต่างหาก"

คิดดูแล้วก็จริงนะครับ แต่ละบทล้วนมีกลไกของมันให้เราเรียนรู้จริงๆ

อย่างนักว่ายน้ำก็ต้องกลับตัวเร็วๆ ครับ ..อ้าว ไม่เกี่ยว! อย่าเพิ่งตลก :P

คือจะบอกว่า น้องที่พี่นวยเคยสอนก็มีเยอะที่กลับตัวได้ตอน ม.ปลาย แล้วก็ได้คณะดีๆ ที่ปรารถนา
เห็นแล้วเลยมายืนยันว่าทุกอย่างมันอยู่ที่ใจจริงๆ ครับ ใจสู้ก็ไปถึง ใจไม่สู้ก็ไปไม่ถึงครับ..